Opuszczona
elektrownia miejska w Radziwiu zaczęła być budowana w 1927 roku, a
pierwszą energię uzyskano rok później. O lokalizacji zadecydowało
głównie zaopatrzenie w wodę i węgiel (pobliskie tory oraz niski brzeg).
Oficjalne otwarcie elektrowni radziwskiej odbyło się 1 września 1929
roku, a jej moc wyniosła 960 kW. W okresie międzywojennym przeprowadzono
kilka modernizacji, które zwiększyły moc elektrowni, dzięki czemu w
1938 roku był to największy zakład prądotwórczy na Mazowszu.
